Uzun Yolculuk ve Nabi Nunhue Varış (8-11 Şubat 2017)

Akraba ve arkadaşlarımızın en güzel dilekleriyle İstanbul'dan çok güzel hislerlerle ayrıldık ve yaklaşık 30 saat süren yolculuğumuzu kuş gibi uçup Pasto'ya geldik. İlk aktarmamızı Barselona'da yaptık ve orada da hiç beklemediğimiz ama çok ihtiyacımız olan bir yardımı pasaport kontrol memurundan aldık.

Normalde aktarmalı uçuş yolcularına uluslararası havalimanının tamamının açık olmadığını öğrendik. Ancak ihtiyacımız olan basit bir kaç malzemeyi bu aktarma sırasında alırız diye plan yapmıştık. Sonraki aktarma saatlerimiz dükkanların kapalı olduğu zamana denk geliyordu. Shengen vizemizle dükkanların olduğu bölüme geçmek istiyorduk, görevli memura derdimizi anlatınca, normalde geri çevirilebilecek bu talebi bir seferlik bizim için olabilir dedi ve kapıyı açtı.

Diğer süpriz ise Barselona Uluslararası havalimanı içinde açık alan ve kafelerin olmasıydı. 30 saatlik bir seyahatte böyle bir alanda yürümek ve açık havada nefes almak bize çok iyi geldi. Sonrasında dükkanları dolaştık, neredeyse tamamı İspanyol markasıydı ve en çok hoşumuza gidenler de tasarımcıların dükanlarıydı. Bizim ülkemizde Arzu Kaprol, İpekyol, Deriden, gibi pek çok Türk markası ve tasarımcısı olmasına rağmen uluslararası hava limanlarımızda açılan dükkanlar yabancı ve lüks markalar maalesef. İlk fırsatta Atatürk Uluslararası Havalimanına önerilerimi yazacağım...

Süprizlerle dolu yolculuğumuza Barselona'dan Pasto'ya gitmek üzere devam ettik, bindiğimiz uçak zamanında kalktı ve bu arada kalabalık olan uçakta arka 3lü koltukta boş olan yere hostesin yönlendirmesiyle yerleştik. Herhalde Business Class bilet alsaydık bu kadar rahat olurdu.

Pasto'ya indik ve 9 saatlik bekleyişimizi olabildiğince uyumadan geçirdik ki jetlag sürecini kısa sürede atlatabilelim. Bu arada havalimanının ücretsiz wifi bağlantısından bizimkilerle mesajlaştık hatta birlikte eğitimleri düzenlediğim arkadaşım ile bir doküman üzerinde çalışabildik. Ne şans:)

Bogota'dan Pasto'ya gidişimiz de gecikmesiz ve konforluydu. Böylece 8 Şubat'ta Ant Dağlarında 2200mt yükseklikte yaşayan dostlarımızın evi ve evlendiğimiz yer Nabi Nunhue'ye ulaştık. 10 gün sonra başlayacak bir programa erken gelen katılımcıların da kaldığı konukevinde konforlu bir odaya yerleştik. Leoni, Sebastian bizden 5 gün önce gelmişlerdi ve ilk kahvaltımızı birlikte yaptık. Sonrasında 20 dk yürüme mesafesinde olan kasaba Cachagui'ye yürüdük, bakkal ve manavdan mutfak ihtiyaçlarımızı aldık. 12:30-14:00 arası siesta olduğunu unutmuşuz pek çok dükkanın birden aynı anda kapanmasıyla hatırladık:) Bu sırada yürürken harika bir lokanta bulduk, sulu yemekler ve et-pilavlı tabaklar hazırlıyorlardı hemen oturduk. En büyük bariyerimiz burada İspanyolca bilmiyor olmamız ve kimsenin İngilizce konuşmuyor olması. Bu nedenle kendimizi komik hareketler yaparken buluyoruz ve genellikle etrafımızda gülümseyen insanlar oluyor:)) Cachagui'ye yabancı turistin pek uğrak yeri olmadığı için halkın bizi gülümseyerek karşılaması ve herkesin birbirine karşılaştığında selam vermesi çok hoşuma gitti. İster istemez neden bizim ülkemizde böyle olamadığını düşündüm. Birbirimize her karşılaştığımızda zengin Türkçemizden bir cümle seçip söyleyebiliriz...
Nabi Nunhue'de 4 gün kaldık. Burada yaşayan dostlarımızı ziyaret ettik ve bol bol yürüdük. Çok yağmur alan bir bölge olduğu için doğada ağaçlar, çiçekler ve çalılılıklar içiçe ve coşkun büyüyor. Genellikle evlerin bahçeleri ağaç veya çiçekli yüksek bitkilerle çevrili olduğu için beton yapılar göze batmıyor. Yapılarda en cok kullanılan malzeme beton, bambu, demir ferforje. İlgimi en çok çeken evlerde baca olmamasıydı, bu bölgede yıl boyunca en çok bir hafta yaşanan soğuk için her ev kendince bir çözüm bulmuş.

Nabi Nunhue önümüzdeki hafta başlayacak program için Avrupa'dan gelecek yaklaşık 40 kişi için hazırlanıyor. Biz de seyahatimize devam etmek üzere çantalarımızı toparladık ve sonraki haftalarda tekrar Nabi Nunhue'ye uğramak üzere plan yaparak ayrıldık.